ساده‌ترین مثالی که می‌توان برای تعریف هشتگ به کار برد، طبقه‌بندی یا Category است. همان‌طور که در سایت‌ها، پست‌ها دسته‌بندی خاصی دارند (بازی، نرم‌افزار و...) پست‌های اینستاگرام نیز می‌توانند به کمک هشتگ‌‌ها، به نوعی موضوع خود را مشخص کنند و در جستجوها به آسانی پیدا شوند. این موضوع با کمک کاراکتر # انجام می‌شود، به این معنا که با قرار دادن این کاراکتر در ابتدای کلمات، می‌توان آن‌ها را به یک دسته‌بندی برای پست تبدیل کرد. برای مثال شما عکسی از یک ماشین قرمز رنگ که متعلق به کمپانی فراری است را منتشر می‌کنید. در متن پست می‌توانید از این هشتگ‌ها استفاده کنید: (Red #Car #Ferrari#). به کمک این سه کلمه، شما سه دسته‌بندی متفاوت برای عکس خود مشخص کرده‌اید. حال اگر کاربران دیگر در بخش جستجوی هشتگ‌ها، کمله‌ی Car، Red یا Ferrari را وارد کنند عکس‌ شما نیز در لیست بلندبالای نتایج خواهد آمد. درواقع می‌توان گفت که ارزش این روش نسبت به بخش جستجوی اکانت‌ها بسیار بالاتر است. چرا؟ سه دلیل برای این ادعا وجود دارد: 
 
دلیل اول آنکه شما با جستجوی کلمه‌ای مانند Cat در بخش حساب‌های کاربری، تنها صفحه‌هایی را خواهید یافت که صرفا به گربه‌ها پرداخته‌ و به نوعی از کلمه‌ی cat در نام کاربری خود استفاده کرده‌اند. در حالی که ممکن است میلیون‌ها عکس دیگر وجود داشته باشد که کاربران دیگر در صفحه‌ی شخصی خود قرار داده باشند. به کمک هشتگ‌ها این عکس‌ها نیز از دسترس شما خارج نخواهند بود. 
 
دلیل دوم نیز سرعت‌عمل بالای هشتگ‌ها است به طوری که در اکثر برنامه‌های تلوزیونی زنده شاهد استفاده از این موضوع هستیم. به کمک هشتگ‌ها، می‌توان به سرعت کلمه یا موضوعی را در بین تمام کاربران اینستاگرام جستجو کرد. یک موتور جستجو برای اینستاگرام را تصور کنید با این تفاوت که نتایج آن بر خلاف گوگل که مدتی طول می‌کشد تا در موتور جستجو ثبت شوند، به صورت آنی و تنها چند ثانیه بعد از ارسال پستی با هشتگ مورد نظر، نمایش داده خواهد شد. 
 
دلیل سوم نیز قابلیت استفاده‌ از هشتگ‌ها برای برگزاری کمپین‌های مختلف است. برای مثال اگر مسابقه‌ی عکاسی زومیت و مایکت را به خاطر داشته باشید حتما می‌دانید که به کمک یک هشتگ اختصاصی و خاص (selfie4myket#)، می‌توان مجموعه‌ای از عکس‌ها با محوریت‌های خاصی را در مکانی عمومی جمع‌آوری کرد.